Mary Wiseman 'At The Wedding'de Parlıyor, Zeki, Queer Dram

Her gece (Salı hariç) ve hafta sonları günde iki kez düzenlenen yılın düğününe katılmak için çok geç olmadan sadece üç hafta kaldı. Eva, o muhteşem kadın, sonunda bir erkekle evleniyor.

Sakın eski sevgilisine söyleme Carlo.

Eva'nın annesi Maria, Broadway'den sadece birkaç adım ötede, samimi ve özel bir mekan seçmek için hiçbir masraftan kaçınmadı: Lincoln Center'daki Claire Tow Tiyatrosu, Kuzey Kaliforniya'daki bir ahır gibi giyinmiş, 100'den fazla oturma yeri olan Claire Tow Tiyatrosu misafirler - ve Maria şarap sıkıntısı olmamasını sağladı. Bir hediye getirmenize gerek yok, ancak bir bilete ihtiyacınız olacak, tabii ki etkinliği bozmayı planlamıyorsanız - Carlo gibi.

Carlo'yu önce çocukların masasına hitap ederken, elinde içki içerken, sonuncusu da değil, uzun bir atışla değil, aşkı “hayatında hissedeceğin en büyük acı” olarak tanımlayarak çocukları korkutarken tanışıyoruz.

Carlo, aktris tarafından enerjik ve çok hareketli bir şekilde oynanıyor. Meryem Bilge, kim, ironik bir bükülme içinde, her ikisi de eşcinsel ve aslında bir ahırda bir adamla evlendi, hak eden bir düğün içinde bir hikaye The New York Times.

Wiseman, Eva olarak parlayan Rebecca S'manga Frank'in karşısında görünüyor. onlar yıldız Düğünde, Jenna Worsham'ın ustaca yönettiği inanılmaz Bryna Turner'ın komik ama yürek burkan tek perdelik oyunu. Gösteri 24 Nisan'a kadar her gece (Salı günleri hariç ve hafta sonları iki kez unutmayın).

Carolyn McCormick, bir sahnesi çok kısa olmasına rağmen, gelinin sarhoş annesi Maria rolünde unutulmaz. Oyuncu kadrosunda ayrıca: Keren Lugo, Carlo'nun folyosu, nedime Carly rolüyle sahnede olduğu her an öne çıkıyor; Jorge Donoso, barmen ve garson Victor olarak sempatik bir performans sergiliyor, aynı derecede usta Will Rogers ve çekici Han Van Sciver, düğün konukları Eli ve Leigh olarak. Her karakter, Wiseman'ın Carlo'su ile onu kışkırtan, meydan okuyan ve kafasını karıştıran şekillerde etkileşime girer. Ama nihayetinde, bu, tek bir amaç için sorunlu bir ruhun hikayesidir.

Hayranları Paramount+ akış serisi, Uzay Yolu: Keşif, Wiseman'ı dizinin dördüncü sezonunda Yıldız Filosu Akademisi'nde öğretmenlik yapmak için gemiden ayrılan Teğmen Sylvia Tilly olarak tanıyın. Yakın tarihli bir röportajda, dizi sorumlusu Michelle Paradise bana söz verdi Tilly beşinci sezonda geri dönecek, şimdi üretimde.

Ama Wiseman'ın bizzat performansını görmekten açıkça anlaşılıyor ki, gerçek yuvası yıldızlar arasında değil, sahnede.

New York Times' Jesse Green, gösteriyi "komik", "taze" ve "keskin" olarak nitelendirdi. Wiseman'ı hem görünüşünden dolayı övdü - "kıvırcık kırmızı paspası lezbiyen bir Lucy gibi üst üste yığılmıştı, iki seviyeli komik dehası için harika bir vitrin" hem de performansı için "komik bir tur-kuvvet" olarak nitelendirdi.

Green, Wiseman'ın Turner'ın “iki vuruşlu şaka ritmini” sunduğunu ve “aynı anda onları üzerek onları komik hale getirdiğini” yazdı. Öfkesini sahte bir kutlama olarak düğüne odaklasa da -"Daha inandırıcı yangın tatbikatları gördüm," diyor Carlo, gerçekten de bağlılığın kendi yarasını kemiriyor. Aşık kalmakta pek iyi olmayanlar için böyle hediyeler, utançlardan beterdir; işkence ediyorlar."

Geçen ayki bir ön izlemenin ardından, başrol oyuncusu Han Van Sciver ile birlikte Wiseman ile tanışma fırsatım oldu ve o, şu konulardaki soruları yanıtladı: Düğünde.

Wiseman, “Bu karakter benim için açıkça yazılmadı” dedi. “Bu prodüksiyondaki neredeyse tüm sahneler ben seçilmeden çok önce yazılmıştı ve bu rolü oynayan ilk oyuncu ben değilim. Bryna'nın yazısının ve dillerindeki nüans ve özenin size böyle hissettirmesinin bir kanıtı. Ayrıca Bryna'nın dilini konuşmayı inanılmaz kolay buluyorum. Orada güzel bir kısmet var. Bryna provada oldukça çekingendi, bu yüzden normalde deneyeceğim şekilde onların vokal ritimlerini gerçekten çalışamadım, ama içtikleri zaman onlara benzediğim söylendi yani… bu harika! Bu rolün derinden özgürleştirici olduğunu söyleyeceğim. Kendimi onun içinde hissediyorum, içinde rahatım ve bu bir hediye."

Yönetmen Worsham, yakın tarihli bir Zoom röportajında, “Mary'yi her zaman son derece yetenekli bir tiyatro oyuncusu ve kelimenin tam anlamıyla tam bir tiyatro faresi olarak tanıdım” dedi. Onunla Williamstown'da ikimiz de orada farklı şovlar yaparken tanışmıştım ve Mary Wiseman olan güce uzun süre hayran kalmıştım. Böyle Star Trek sonra geldi ve 'Oh, sanki, onun için iyi' gibiydi. Harika!' Biliyorsun, yapmayı sevdiğimiz şeylerden çok daha iyi para alacaksın, değil mi? Bilirsin, Broadway şovları. Ama onunla birlikte çalışma fırsatı bulacağım bir oyun arıyordum. Ve sanırım bu bölüm için bir süredir Bryna ve aklımdaydı."

“Harika şeyler duymuştum ama aslında onu görme şansım olmadı. Onu tam olarak takip etmemiştim. Ve içeri girip bunu okuduğunda, "Aman Tanrım!" gibiydi. Çok komik,” dedi oyun yazarı Turner. “Şu anda her şeyi uyduruyormuş gibi geliyor, ki bu tıpkı, uzağa bakamazsınız. İzlemesi inanılmaz. Ve bu vahşi bir bölüm. Biliyorsunuz, çok şey yapması gerekiyor ve uzun süre konuşması gerekiyor ve böyle bir şeyi başarmak için gerçekten özel bir oyuncu gerekiyor.

Worsham, “Bunu başka oyunlarda da yaptığını gördüm” diye ekledi. “Bryna'nın dilinden salya akıtacağını bildiğimi hatırlıyorum, çünkü o tam anlamıyla bir tiyatro oyuncusu ve performansını yazarın ritmine göre şekillendiriyor. Bryna derinden ritmik bir oyun yazarıdır. Oyunun basılı bir kopyasını gördüyseniz, neredeyse kıtalar halinde yazılmıştır, satır sonları ve her şey. Sahnedeki duygunun ve komedinin türünü gerçekten anlatıyorlar ve Mary, hangi oyunda yaşarsa yaşasın buna doğuştan uyum sağlayan biri. Bunun için verdiği hediye, güzel bir şekilde yazıyı büyüttü”

Wiseman, “Bu rolde oynadığım için kendimi çok şanslı hissediyorum” diye ekledi. “Bu kadar büyük, eğlenceli ve karmaşık roller görmüyorum, bu yüzden nadir olduğunu biliyorum ve çok minnettarım. Özellikle şişman bir kadın olarak. Bu benim Falstaff'ım! Ayrıca kaç kişinin hala bu fırsatı beklediğinin de fazlasıyla farkındayım. Ben herkes için daha fazlası için açgözlüyüm.”

Aşağıda, netlik ve boşluk için hafifçe düzenlenmiş Turner ve Worsham ile yaptığım konuşmadan bir alıntı yer almaktadır.

Enis: Bu hikayenin ilham kaynağı nedir?

Turner: Kalp kırıklığı. En başından beri kalp kırıklığıydı. Bu kalp kırıklığının pençesine düşmüş gibi olan ve bunun ona dünyanın nasıl çalıştığına dair çok fazla bilgelik verdiğini ve isteseniz de istemeseniz de onu dinlemek zorunda olduğunuzu fark eden bu kişi, yani bilirsiniz, bir nevi. nasıl olduğunu söyleyeyim, çünkü tüm dünya kulağa çılgınca geliyor ve sadece Carlo gerçeği gerçekten görebiliyor, en azından Carlo böyle düşünüyor ve oyunun ilk yarısı bu şekilde inşa ediliyor.”

Enis: Bu oyunu ilk yazdığınızdan bu yana neler değişti?

Turner: Bu oyun birçok yolculuğa çıktı. Her şey oldu ama bir düğünde kalbi kırık bir insan bulduk, o kadar evrensel bir şey ki, bir noktada Carlo'nun peygamber Cassandra olduğu antik Yunanistan'da bir ilk sahnemiz bile oldu. Ve sonunda karar verdik, “Hayır, hayır, hayır. Çağdaş bir düğünde bir gecede geçen oyun bu.” Ama bir noktada tüm tarihi içeriyordu. Geleceği görmüş olan Cassandra'nın bu tür eski lanetiydi ama kimse onu dinlemeyecekti. O zaman, bilirsiniz, revizyonda, bu belki çok hırslı, çok vahşi. Sonuç olarak, Carlo'nun bir laneti olduğuna inandığını gördük ama bu farklı bir insan olabilir. Kadim denizci bir nevi içeri girdi.”

- Worsham: “Bir zamanlar bir tür ortaçağ bileşeni de vardı. Asla unutmayacağım sahne, kazığa bağlanarak yakılmak üzere olan bu iki lezbiyen cadıydı ve sanki kazığa bağlıyken sohbet ediyormuş gibiler. Ve hayatımda okuduğum en komik şeylerden biri. Bence bu oyunun bu versiyonu daha iyi. Bryna nihayetinde oyunun ne olduğunu biliyordu ve buna yeniden yazmalarla geri döndük, ancak bu epikliği keşfetmekle ilgili gerekli hissettiren bir şey vardı. Ve bir kez bırakıldığında, o zaman antik denizci oyuna girdi. Yani bahsettiğiniz şeyin o kısmı, bence nihayetinde, bu daha büyük versiyonların neyle ilgili olduğunun bir nevi ruhuydu, çünkü bu oyunda bir tür destansı hikaye anlatımı olması gerekiyordu, bu oyunda bir tür Carlo'nun tektonikiyle ilgiliydi. kendi kederi, yargısı ve kalp kırıklığı ile ilgili olarak oyunda meydana gelen bakış açısı değişikliği.

Turner: Ve epik.

Enis: U-Haul şakası olmadan lezbiyenler hakkında koca bir oyun yazmayı başardın. Bu benim için en şaşırtıcı kısım.

- Worsham: Biliyorum! Bir referans vardı, ama gitti.

Turner: Yolunu kaybetmiş bir Subaru şakamız da vardı.

Enis: Düz insanlar bu gösteriden ne elde edecek? Belki de fark etmedikleri neyi görecekler?

Turner: Bence bu hikayede bile kendilerini görecekler. Ve bence şaşıracaklar, ama buna şaşırmadım. Kalp kırıklığının evrensel olduğunu düşünüyorum ve birçok insan tiyatrodan çıktıklarında gerçekten şaşırıyorlar ve “Tam olarak böyle hissettim” diyorlar. Bence bu çok güzel, bu cümle ne? Ayakkabı diğer ayağında. Birincisi, kendimize bakıp kendimizi hayal etmeye çalışan biz değiliz, tam tersi. Ve bunun önemli olduğunu düşünüyorum.

- Worsham: Ve biraz radikal bir şey, bilirsiniz, bu şekilde tersine çevirmek, yani, sizi bilmem ama benim büyürken izleyebileceğim lezbiyen romantik komediler yok, queer ya da trans Romantik olarak, hikayenizin ve geleceğinizin trajediden etkilenmeyen versiyonlarını görebileceğinizi hissettiğiniz romantik komediler. Bu hikayeler açıkça önemli ve tarihsel olarak doğru olsa da, gerçek ilerlemenin sadece trajik olanları değil, birden fazla hikayeyi yaşamamızla ilgili olduğunu düşünüyorum. Ve bence bu oyunun her yerinde bunu görüyorsunuz. Tarzında ve kalbinde bir romantik komedi olduğunu düşünüyorum. Aynı zamanda açıkçası, bundan daha derin. Ama bence sadece kimsenin ölmemesi ve bunun, hayatımızdaki keder, kalp kırıklığı ve bağımlılık ve şimdi queer topluluğunu “kapsayıcı” olan, ancak tamamen değil, karmaşık olduğu için bir soruşturması olduğunu düşünüyorum. Bu kadarı yeter ve bu insanların en karmaşık kısımlarının lezbiyen olup olmadıklarıyla ya da trans olup olmadıklarıyla hiçbir ilgisi yok, değil mi? Bunlar sadece kim olduklarının yönleridir ve Bryna'nın yazılarında keşfedilen daha derin unsurlar değildir.

Turner: Bence bu yaptığımız güzel bir gösteri ve bence bu aynı zamanda insanların gerçekten bağ kurduğu bir hikaye. Sanırım kısmen bu an, hepimiz topluluğa biraz açtık. Hepimiz neşe için biraz açız. Lanet olsun! Bir odaya girip gülüyorsunuz, sanki gerçekten iyi hissettiriyormuş gibi.

İncelemeyi okumak için buraya tıklayın The New York Times. Gösteri hakkında daha fazla bilgi burada ve bilet bilgileri için, buraya Tıkla. Düğünde 70 dakika sürüyor ve performanslar 24 Nisan 2022'ye kadar planlanıyor.